تهدید بزرگ چین علیه بازار جهانی محصولات پتروشیمی

,
بازار جهانی محصولات پتروشیمی

چین علی رغم اشباع جهانی، به‌طور بی‌وقفه ظرفیت‌ های پتروشیمی جدیدی را اضافه می‌کند، زیرا پالایشگاه‌های این کشور به دنبال کاهش تولید بنزین و گازوئیل هستند و این اقدام تهدیدی برای کاهش حاشیه سود در سراسر جهان تا سال 2024 است زیرا رشد اقتصادی ضعیف تقاضا را کاهش خواهد داد.

مواد شیمیایی مورد استفاده در بسته‌بندی‌های پلاستیکی، پوشاک پلی استر و قطعات خودرو، حاشیه سود پالایشگاه‌ها از فرآوری نفتا برای ساخت اتیلن در هفته گذشته را برای اولین بار از اکتبر منفی کرد.

پالایشگاه‌های چینی سود حاصل از افزایش تولید الفین‌هایی مانند اتیلن را به حداقل رساندند تا با تسریع افزایش استفاده از خودروهای برقی، کاهش فروش بنزین و گازوئیل را جبران کنند.

افزایش ظرفیت پالایشگاه های چینی از رشد تقاضا برای مواد شیمیایی پیشی گرفته است. شرکت تحقیقاتی وود مکنزی پیش بینی می‌کند که تقاضای جهانی برای اتیلن و پروپیلن از سال 2023 با افزایش 29 درصدی به 426.8 میلیون تن تا سال 2030 برسد در حالی‌که انتظار می‌رود ظرفیت از سال 2023 با 25 درصد افزایش تا سال 2030 به 485.9 میلیون تن برسد.

به گفته آژانس بین‌المللی انرژی، انتظار می‌رود ظرفیت جدید چین بیش از نیمی از این رشد را شامل شود. در سال جاری، وود مکنزی شاهد رشد تولید چین است که 4.24 متریک میلیون اتیلن و عرضه بیش از 8.69 متریک میلیون پروپیلن است.

تحلیلگران انرژی اسپکتز در یادداشتی گفتند “مازاد الفین‌ها روی آب می‌مانند تا در دیگر نقاط آسیا یا مناطق دورتر اروپا و ایالات متحده با تخفیف‌ بالا ارائه شوند. این امر خطر بیشتری را برای نرخ بهره‌برداری در آسیا و اروپا به همراه دارد که نسبت به فشرده‌سازی حاشیه بازار حساس‌تر هستند”.

نبرد سهم بازار

مجتمع‌های پالایشگاهی تازه راه‌اندازی شده توسط شرکت پتروشیمی گوانگدونگ متعلق به پتروچاینا، غول دولتی چین، و پتروشیمی خصوصی جیانگ سو شنگ‌هونگ عرضه محصولات پتروشیمی از پالایشگاه‌های ژجیانگ و هنگلی را افزوده‌اند که در سال‌های اخیر آنلاین شده اند.

یک منبع پالایشگاهی چینی که از فاش شدن نامش خودداری کرد، گفت “تولیدکنندگان چینی، علیرغم فشار حاشیه سود، احتمالاً کارخانه ها را برای حفظ سهم بازار و جلوگیری از ضررهای بیشتر ناشی از تعطیلی واحدها حفظ خواهند کرد”. تولیدکنندگان در حال حاضر برای کسب سهم بازار با یکدیگر درگیر هستند.

بزرگترین پالایشگاه آسیا یعنی شرکت دولتی سینوپک چین، در گزارش سه ماهه اول خود هشدار داد که تجارت مواد شیمیایی آن با فشار ناشی از عرضه جدید رقابتی و بهبود اندک تقاضا مواجه است.

این شرکت در ماه آوریل اعلام کرد که سود خالص پالایشگاه مستقل پتروشیمی هنگلی در سه ماهه اول به دلیل “بالا بودن هزینه‌های عملیاتی و تقاضای پایین صنعت” نزدیک به 76 درصد کاهش یافته است. رونگ شنگ و هنگلی در سه ماهه اول زیان خالص داشتند.

چین که بزرگترین تولید کننده و مصرف کننده مواد پتروشیمی در جهان است، نتوانسته است به تولید مازاد برسد زیرا بازار داخلی این کشور برای بازیابی و رونق پس از سه سال محدودیت سختگیرانه کووید-19 و تقاضای ضعیف جهانی برای صادرات خود در تلاش است.

گوپالاکریشنان، رئیس تجارت جهانی پتروشیمی توتال انرژی، ماه گذشته به رویترز گفت “از زمان همه‌گیری، الگوهای مصرف چین به سوی اجتماعی شدن (اجتماع گرایی) سوق داده شدند؛ تا هزینه کردن کالاها (مصرف گرایی)”.

سالمون لی، رئیس دایره تحقیقات پلی استر در شرکت مشاوره وود مکنزی، گفت “اگرچه تقاضای چین در برخی بخش‌ها مانند پوشاک ارزان قیمت و لوازم ضروری روزانه قوی است، انتظارات دیگر بخش‌ها مانند خودروسازی هنوز بهبود نیافته‌اند”. لی با اشاره به ذخایر بالای پتروشیمی گفت “فرآیند تخلیه ذخایر ممکن است زمان ببرد”.

اختصاصی بازار نفت و گاز / پتروشیمی

منبع: رویترز

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *