تفاوت همو پلیمرها و کو پلیمرها

پلی پروپیلن در دو نوع اصلی به عنوان هموپلیمر یا کوپلیمر موجود است. اگرچه از بسیاری جهات شبیه به هم هستند اما هر کدام از آن ها در ظاهر و عملکرد تفاوت های مشخصی دارند. مونومر به معنای یک جزء واحد برای تشکیل یک پلیمر است. اگر یک پلیمر فقط از یک نوع مونومر تشکیل شده باشد، آن را هموپلیمر می گویند، در حالی که پلیمری که از بیش از یک نوع مونومر تشکیل شده باشد، کوپلیمر نامیده می شود. در این مقاله به کمک تیم تحلیلی بازار نفت و گاز به بررسی گرید های پلی پروپیلن می پردازیم.

همو پلیمرها

همو پلیمرها رزین های ترموپلاستیک هستند که از طریق پلیمریزاسیون پروپیلن با کاتالیزورهای زیگلر-ناتا تولید می شوند. هموپلیمر پلی پروپیلن (PPH) بیشترین استفاده را دارد. PPH سفت‌تر و قوی‌تر از کوپلیمر است، این ترکیب با مقاومت شیمیایی بالایی باعث می‌شود که در بسیاری از ساختارهای مقاوم در برابر خوردگی استفاده شود. هموپلیمرها ساده ترین شکل پلیمر هستند.

نکته مهم این است که این پلیمرها نسبتاً آسان آماده می شوند و اغلب به طور مساوی عملکرد را در سراسر بدنه ی خود توزیع می کنند. همه پلیمرها هموپلیمر نیستند، اگر از دو یا چند واحد تکراری مختلف برای ساخت پلیمر استفاده شود، محصول کوپلیمر است.

خواص همو پلیمر

هموپلیمر P(3HB) دارای خواص ترموپلاستیک خوبی است و می تواند به صورت الیافی ذوب شود. محصولات ساخته شده از P(3HB) را می توان اتوکلاو کرد. با این حال، نسبتاً سفت و شکننده است و تا حدودی کاربردهای محدودی دارد. PHB تمایل کمی به خزش دارد و انقباض 1.3٪ را نشان می دهد.

• نسبت استحکام به وزن بالا
• مقاومت شیمیایی عالی
• عملکرد بالا در محیط های ترموفرمینگ و خورنده
• عدم جذب رطوبت
• مقاومت در برابر اکثر اسیدها، قلیاها، عوامل چربی زدا و حلال های آلی
• جوش پذیری خوب
• سبک وزن
• غیر سمی و بدون لک
• استحکام کششی بالا

خواص همو پلیمرها

همو پلیمرها معمولاً با تکنیک پلیمریزاسیون به نام پلیمریزاسیون افزودنی ساخته می شوند. مونومرهایی که تحت این فرآیند قرار می گیرند باید دارای پیوند دوگانه یا منفرد باشند. واحد تکراری محصور در براکت ها نشان دهنده ساختار شیمیایی یک همو پلیمر است. برای مثال، اگر «X» را به عنوان واحد تکرار شونده یک هموپلیمر خاص در نظر بگیریم، می‌توانیم ساختار آن همو پلیمرها را به صورت –[X]-n نشان دهیم.

معمولاً هنگام نامگذاری هموپلیمرها، در بیشتر موارد از کلمه “poly” به عنوان پیشوند استفاده می شود و به دنبال آن نام شیمیایی واحد تکراری قرار می گیرد. به عنوان مثال، واحد تکرار “وینیل کلرید” پلیمری به نام پلی وینیل کلراید (PVC) را تشکیل می دهد. برخی از نمونه های رایج هموپلیمرها عبارتند از: پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی استایرن، پلی تترا فلوئورواتیلن و پلی (متیل متاکریلات).

انواع همو پلیمر

• پی وی سی
• پلی اتیلن
• پلی پروپیلن
• پلی استایرن
• پلی تترا فلوئور
• اتیلن و پلی (متیل متاکریلات)

کاربرد همو پلیمر

هموپلیمر پلی پروپیلن پر استفاده ترین پلی پروپیلن است. می تواند در محدوده دمایی 30 درجه تا 180 درجه فارنهایت کار کند. جوش پذیری خوبی دارد، عملکرد بالایی در شکل دهی حرارتی دارد، مقاومت شیمیایی خوبی دارد و همچنین دارای رنگ طبیعی است. PPH در رنگ های طبیعی، سفید و سیاه موجود است. و به صورت میله، ورق، نوار و فیلم. می توان آن را با تجهیزات معمولی چوب یا فلزکاری ماشین کاری کرد.

پلاستیک، هوموپلیمری پلاستیکی است که از پلیمریزاسیون یک مونومر تولید می شود. به عنوان مثال، پلی استایرن از چیزی به جز باقی مانده های مونومر استایرن تشکیل نشده است و آن را به یک هموپلیمر تبدیل می کند. نمونه دیگری از ترموپلاستیک های هموپلیمری که در قالب گیری تزریقی استفاده می شوند عبارت است از: پلی پروپیلن.

هموپلیمرها را می توان در فناوری های مختلف پردازش مانند قالب گیری تزریقی، قالب گیری دمشی، فیلم، فیبر، اکستروژن ورق و شکل دهی حرارتی استفاده کرد. 

• تجهیزات فرآیند آبکاری و آندایزینگ 
• مخازن ذخیره سازی
•  بدنه دریچه ها 
• پردازش و ذخیره سازی شیمیایی
• تجهیزات پزشکی 
• واشر

کوپلیمر

کوپلیمر پلی پروپیلن (PPC) کمی نرم تر است، اما مقاومت ضربه ای بهتری دارد، سخت تر و بادوام تر از پلی پروپیلن هموپلیمر است. پلی پروپیلن کوپلیمر نسبت به هموپلیمر مقاومت در برابر ترک تنشی بهتر و چقرمگی دمایی پایین‌تری دارد .

کوپلیمرهای پیوندی

درشت مولکول هایی از دو یا چند زنجیره شیمیایی مختلف هستند که در آنها یک زنجیره (به نام ستون فقرات) دارای شاخه های متعددی است که از زنجیره های ماکرومولکولی با ترکیب شیمیایی متفاوت از ستون فقرات تشکیل شده است. پیوندهای کووالانسی به طور تصادفی در امتداد زنجیره ستون فقرات توزیع شده و در انتهای شاخه پیوند شده قرار دارند.

برخلاف کوپلیمرهای بلوکی، کوپلیمر پیوندی را می توان آسان تر سنتز کرد: هر ترکیب ماکرومولکولی و تقریباً هر کومونومری می تواند در فرآیند پیوند نقش داشته باشد. کوپلیمرهای پیوندی ABS با کوپلیمریزاسیون استایرن-اکریلونیتریل در حضور هموپلیمر پلی بوتادین سنتز می شوند. شاخه های پیوند شده از طریق انتقال زنجیره ای به پلی بوتادین یا با کوپلیمریزاسیون پیوند دوگانه وینیل از پلی بوتادین تشکیل می شوند. کوپلیمریزاسیون ماکرو مونومرها روشی زیبا برای سنتز یک کوپلیمر پیوندی است.

کوپلیمرهای پیوندی

کوپلیمر بلوکی

این نوع از کوپلیمر شامل مولکول‌هایی است که در آن آرایش خطی بلوک‌ها وجود دارد، بلوک به عنوان بخشی از یک مولکول پلیمری تعریف می‌شود که در آن واحدهای مونومر حداقل یک ویژگی ساختاری یا پیکربندی از بخش‌های مجاور ندارند. یعنی هر یک از بلوک ها شامل واحدهایی است که از یک نوع مونومر مشتق شده است.

کوپلیمر بلوکی

کوپلیمر تصادفی

کوپلیمری است که در آن بقایای مونومر به طور تصادفی در مولکول پلیمر قرار می گیرند. یک مثال کوپلیمر وینیل کلرید و وینیل استات است که توسط کوپلیمریزاسیون رادیکال آزاد ساخته شده است.

کوپلیمر تصادفی پلی پروپیلن، از پلیمریزاسیون اتن و پروپن با هم تولید می شود. واحدهای اتن، معمولاً تا 6 درصد جرمی است که به طور تصادفی در زنجیره های پلی پروپیلن گنجانده شده است.

کوپلیمر تصادفی

تفاوت هموپلیمرها و کوپلیمرها

هموپلیمرها ساختار ساده ای نسبت به کوپلیمرها دارند. فرآیند پلیمریزاسیون هموپلیمرها از طریق پلیمریزاسیون افزودنی تشکیل می شوند. کوپلیمرها از طریق پلیمریزاسیون تراکمی تشکیل می شوند. هموپلیمرها از واحدهای تکرار شونده تشکیل شده اند اما کوپلیمرها از دو یا چند نوع واحد تکرار شونده تشکیل شده اند.

هموپلیمرها شامل پی وی سی، پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی استایرن، پلی تترا فلوئورواتیلن و پلی (متیل متاکریلات) می باشند. کوپلیمرها عبارتند از پلی (وینیل استات)، پلی (اتیلن اکسید)، پلی (اتیلن ترفتالات) و پلی (هگزامتیلن سباکامید).

هموپلیمرها و کوپلیمرها