سرمایه گذاری در دارایی های گذار از نفت و گاز

نحوه سرمایه گذاری در دارایی های گذار از نفت و گاز

دارایی‌های گذار نفت و گاز سرمایه‌ گذاری‌هایی هستند که به پر کردن شکاف بین سوخت‌های فسیلی سنتی و منابع انرژی تجدیدپذیر کمک می‌کنند، زیرا جهان به سمت آینده‌ای با کربن خالص صفر می‌رود.

با حرکت جهان به سمت آینده بدون کربن، صنعت نفت و گاز با یک چالش اساسی روبرو است. از یک طرف، تقاضای فزاینده ای برای منابع انرژی تجدید پذیر وجود دارد که به سرعت در حال مقرون به صرفه تر و در دسترس تر بودن هستند و از طرف دیگر نفت و گاز همچنان نقش مهمی در تأمین روز افزون انرژی جهان طی سال های آینده دارد.

دارایی های انتقال نفت و گاز چیست؟

دارایی های انتقال نفت و گاز به سرمایه گذاری در فن آوری ها یا زیرساخت هایی که می تواند به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از سوخت های فسیلی کمک کند، اشاره دارد.

زیرساخت سرمایه گذاری در نفت و گاز

این دارایی ها و سرمایه گذاری ها شامل:

• فن آوری های جمع آوری و ذخیره کربن (CCS): جمع آوری و ذخیره کربن شامل جمع آوری دی اکسید کربن منتشر شده از فرآیندهای صنعتی یا نیروگاه ها قبل از آزاد شدن در جو است. در این صورتی CO2 جمع آوری می شود که می تواند برای بازیافت بهینه نفت مورد استفاده قرار بگیرد و یا در زیر زمین ذخیره شود.
• گاز طبیعی تجدید پذیر(RNG): گاز طبیعی تجدید پذیر از طریق جمع آوری گازهای گلخانه ای که از محل های دفن زباله و یا کارخانه های تصفیه فاضلاب یا زباله های کشاورزی منتشر می شوند تولید می شود که از آن می توان به عنوان منبع سوخت کم کربن برای حمل و نقل یا گرمایش استفاده شود.
• هیدروژن سبز: تولید هیدروژن سبز شامل فرآیند الکترولیز است که از برق تولید شده از منابع تجدید پذیر مانند انرژی خورشیدی یا باد برای تقسیم مولکول های آب به هیدروژن و اکسیژن استفاده می کند.
• بهره وری انرژی: سرمایه گذاری در فن آوری ها یا شیوه های کارآمد با انرژی می تواند به کاهش میزان انرژی مورد نیاز برای تولید یا مصرف نفت و گاز کمک کند.

فن آوری های جمع آوری و ذخیره کربن

با سرمایه گذاری در این دارایی های انتقا ، شرکت ها می توانند ضمن پاسخگویی به نیازهای جهانی انرژی، میزان تولید کربن را کاهش دهند.

چرا در دارایی های انتقال نفت و گاز سرمایه گذاری می کنیم؟

دلایل مختلفی وجود دارد که سرمایه گذاران باید سرمایه گذاری در دارایی های انتقال نفت و گاز را در نظر بگیرند که این دلایل شامل:

• تنوع

سرمایه گذاران این امکان را دارند تا سرمایه ی خود را فراتر از سوخت های فسیلی سرمایه گذاری کرده و در واقع پرتفوی خود را متنوع کنند که این امر می تواند به کاهش خطرات مرتبط با نوسانات قیمت کامودیتی یا تغییرات قانونی کمک کند.

• پتانسیل رشد بلند مدت

دارایی های گذار از پتانسیل رشد بلند مدت قابل توجهی برخوردار هستند زیرا تقاضا برای راه حل های کم کربن همچنان در حال افزایش است. براساس اعلام آژانس بین المللی انرژی (IEA) ، سرمایه گذاری در فن آوری های جمع آوری و ذخیره کربن به تنهایی می تواند تا سال 2040 به 160 میلیارد دلار در سال برسد.

• ملاحظات ESG

سرمایه گذاری در دارایی های انتقال با ملاحظات زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) هماهنگ است. از آنجا که سرمایه گذاران به طور فزاینده ای فاکتورهای ESG را هنگام تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری در اولویت قرار می دهند ، شرکت هایی که تعهد به کاهش دخالت خود در تولید کربن را نشان می دهند ، ممکن است فرصت های بهتری را برای جذب سرمایه گذار داشته باشند.

• انطباق قانونی

از آنجا که دولت ها در سراسر جهان سیاست هایی را با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای اجرا می کنند، شرکت هایی که در دارایی های گذار سرمایه گذاری می کنند به دلیل اینکه این شرکت ها مقرارات جدید را رعایت می کنند می توانند مورد توجه بیشتری قرار بگیرند.

چگونه سرمایه گذاران می توانند مشارکت کنند؟

روش های مختلفی وجود دارد که سرمایه گذاران می توانند در سرمایه گذاری در دارایی های انتقال نفت و گاز شرکت کنند:

• سرمایه گذاری های مستقیم

سرمایه گذاران می توانند در شرکت هایی که تسهیلات فن آوری های جمع آوری و ذخیره کربن ، تسهیلات تولید RNG ، تسهیلات تولید هیدروژن یا انواع دیگر زیرساخت های انتقال را توسعه داده یا اداره می کنند ، سرمایه گذاری مستقیم کنند.

• صندوق های مبادله ای (ETFS)

سرمایه گذاران می توانند در معرض نمونه کارهای متنوع از شرکتهای درگیر در زمینه ی توسعه و یا بهره برداری از انواع مختلف زیرساخت های انتقال قرار بگیرند.

صندوق های سهام خصوصی دسترسی به سرمایه گذاری های بازار خصوصی با محوریت توسعه فن آوری های جدید یا زیرساخت های مربوط به انتقال به دور از سوخت های فسیلی را فراهم می کند.

نتیجه

سرمایه گذاری در دارایی های انتقال نفت و گاز یک گام اساسی در جهت دستیابی به اهداف جهانی آب و هوا با وجود رشد تقاضای انرژی می باشد.

با سرمایه گذاری مستقیم در شرکت های که این فناوری را دارند و یا طریق ETFS(صندوق های سهام خصوصی متمرکز بر این حوزه) این فرصت به سرمایه گذاران داده می شود که نه تنها اوراق بهادار خود را متنوع می کنند بلکه در ملاحظات ESG مانند پایداری محیط زیست در حالی که باعث ایجاد بازده بالقوه رشد طولانی مدت در سرمایه گذاری می شود نقش مثبت دارند .

اختصاصی بازار نفت گاز پتروشیمی

منبع: اویل پرایس