اخبار قیمت نفت/ آرگوس

در این مقاله تیم تحلیلی بازار نفت و گاز به جدیدترین اخبار بازارهای جهانی نفت می پردازد. 

پیام اوپک پلاس

بیانیه پایانی معمولا قانع کننده ترین عنصر در هر نشست اوپک نیست اما متن منتشر شده در پایان نشست این هفته اوپک پلاس ارزش خواندن چند باره را دارد. در این بیانیه، اوپک پلاس در مورد فشارهای کنونی که بازارهای نفت را تحت تأثیر قرار داده و همچنین، اشتباهات گذشته که در آنها دخالت داشته اند هشدار می دهد.

این سازمان اعلام می کند که سرمایه گذاری ناکافی در صنعت نفت، ظرفیت های مازاد در طول زنجیرۀ تأمین بالادست، میان دست و پایین دست را به حداقل رسانده است و نرخ عرضه در بالادست را تحت تأثیر قرار می دهد. با اینکه چنین هشدارهایی عجیب و جدید نیست اما بسیار عجیب است که اوپک از بیانیه خود برای جلب توجه به سرمایه گذاری بلندمدت استفاده کند. چرا الان؟ و مخاطب آن کیست؟

پاسخ به هر دو سؤال را می توان در سفر اخیر جو بایدن به خاورمیانه یافت؛ اینکه او به دنبال حمایت عربستان سعودی و سایر تولیدکنندگان برای افزایش تولید با هدف مقابله با افزایش قیمت نفت خام در بازارهای جهانی بود. بایدن و بسیاری دیگر از رهبران غربی بیشتر دهه گذشته را صرف تأکید بر ضرورت مقابله با تغییرات اقلیمی از طریق حذف تدریجی سوخت های فسیلی کردند. با این حال، آنها اکنون برای کمک به مقابله با بحران انرژی و اقتصادی ناشی از درگیری ها در اوکراین، تقاضای بیشتری برای نفت و گاز دارند و حتی در برخی موارد، به زغال سنگ روی می آورند.

بیانیه اوپک پلاس به صراحت به سرمایه گذاری در بازارهای میان دست، پایین دست و بالادست اشاره کرده است و نشانه هایی از پیشرفت در این زمینه نیز وجود دارد که قبلا در قالب یک توافق جانبی بعنوان بخشی از لایحه بودجه هنگفت ایالات متحده توافق شده است که اکنون کاخ سفید امیدوار است کنگره آن را تصویب کند.

اوپک پلاس با افزایش روزانه 100 هزار بشکه ای در سپتامبر موافقت کرده است زیرا به نظر می رسد ارتباط بین مصرف کنندگان بین المللی برای تولید بالاتر به توافق داخلی و محدودیت های ظرفیتی نیاز دارد. وزرای اوپک پلاس برای اولین بار از ماه می 2020 بدون یک جهت گیری سیاسی از پیش تعیین شده در سوم اوت وارد نشست شدند و کشورهای عضو آخرین کاهش 10 میلیون بشکه ای تولید به دلیل کووید-19 را در این ماه به طور کامل لغو کردند.

پیش از این نشست، چندین نماینده پیش بینی می کردند که نگرانی ها از کاهش ظرفیت مازاد داخلی تولید سپتامبر این گروه را ثابت نگه دارد اما وزراء در نهایت، افزایش نسبی 100 هزار بشکه در روز را انتخاب کردند. این افزایش تولید با نزدیک شدن ارتباط غرب و عربستان سعودی شکل گرفت که شامل دیدار با جو بایدن و امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه می شود. با اینکه افزایش تولید سپتامبر توانست دولت های غربی را راضی کند اما اوپک را در تضاد دیپلماتیک با بزرگترین تولیدکننده غیراوپک، روسیه قرار می داد.

مسکو، متحد دیرینه عربستان سعودی در واکنش به تحریم های غرب بازارهایی را برای عرضه خود ایجاد کرده است. کرملین ابراز امیدواری کرد که ریاض پس از سفر بایدن علیه مسکو دست به مخالفت نزند. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و محمد بن سلمان، اواخر ماه گذشته تلفنی، درباره بازارهای نفت گفت و گو کردند. بی ثباتی اقتصادی و عرضه نیز ممکن است در محدود کردن میزان افزایش ماه سپتامبر نقش داشته باشند. مقامات ایران، اتحادیه اروپا و ایالات متحده این هفته به وین بازگشتند تا مذاکراتی برای احیای توافق هسته ای 2015 انجام دهند که امکان بازگشت صادرات نفت ایران را فراهم می کند که توسط امریکا تحریم شده است.

تعیین تکلیف برنت

ایالات متحده هنوز نتوانسته است WTI (وست تگزاس اینترمدیت) را در قرارداد جدید دریای شمال برنت بگنجاند و تنها 6 ماه تا آغاز روند تجاری این قرارداد زمان باقی مانده است. WTI برای دوره های تحویل که از ژوئن 2023 شروع می شود، در قرارداد برنت گنجانده می شود و ارزیابی های برنت نیز از ابتدای ماه می تغییر خواهد کرد. اما تغییرات در بازار آتی دریای شمال بایستی تا فوریه 2023، زمانی که قرارداد ژوئن برای اولین بار مورد ارزیابی قرار گرفت، انجام شود.

یک تفاوت اساسی باقی می ماند و آن هم اینکه آیا WTI را براساس fob قرار دهیم یا cif؟ شرکت بازرگانی ویتول و بریتیش پترولیوم مطابق با گریدهای موجود در دریای شمال، خواستار تحویل WTI با ترم fob هستند اما برخی دیگر به تبعیت از شل امریکا خواستار ترم تحویل cif هستند چرا که کمتر مشمول مالیات و مقررات ایالات متحده قرار می گیرد. شل، ویتول و بریتیش پترولیوم مجموعه های اصولی متفاوتی از شرایط و ضوابط عمومی خود را منتشر کرده اند. هر سه قرارداد بیش از یک ماه است که آغاز شده اند و راه زیادی تا رسیدن به توافق بازار در پیش است.

جدول قیمت های جهانی

آخرین تحلیل های مؤسسه مطالعات انرژی آکسفورد (OIES) نشان می دهد که دو یا چند قرارداد می توانند در راستای هم تا چندین سال فعال باشند. در یکی از مقالات این مؤسسه آمده است که بایستی ترم تحویل محموله های WTI مشخص شود. شل ممکن است یه محموله 700 هزار بشکه ای را به ویتول تحویل دهد، فقط برای اینکه ویتول محموله را از طریق زنجیره انتقال به بریتیش پترولیوم منتقل کند و سپس، بریتیش پترولیوم نیز آن محموله را به دست خریدار برساند. در این سناریو باید بدانیم از اصول و ضوابط کدام شرکت استفاده می شود یا مسئولیت اجاره نفتکش با کدام یک از آنها است.

بهای گرید های نفت خام

بهای نفت خام شیرین خلیج امریکا در تنگنا قرار دارد زیرا با تزریق ذخایر راهبردی به بازار و افزایش تولید لیبی گزینه های بیشتری در دسترس خریداران امریکایی و اروپایی است. نفت خام سبک شیرین امریکا نسبت به گرید ترش تضعیف می شود چون که نفت خام کم گوگرد بیشتری از ذخایر راهبردی (SPR) بعنوان بخشی از تلاش های دولت بایدن برای آزادسازی یک میلیون بشکه در روز در طی 6 ماه عرضه می شود.

وزارت انرژی ایالات متحده در 26 ژوئیه 20 میلیون بشکه دیگر از این ذخایر را پیشنهاد داد که شامل حدود 17 میلیون بشکه نفت خام شیرین برای تحویل از 16 سپتامبر تا 21 اکتبر برابر با 25 شهریور تا 29 مهر است. این تصمیم پس از عرضه بیش از 27 میلیون بشکه نفت خام شیرین و بیش از 11 میلیون بشکه نفت خام ترش برای تحویل در اواسط آگوست تا سپتامبر صورت گرفت.

در کل، در سه فروش اضطراری اول SPR، امریکا کمتر از 82 میلیون بشکه نفت خام ترش و نزدیک به 15 میلیون بشکه گرید شیرین برای تحویل در آوریل تا اواخر آگوست فروخت که گریدهای ترش سواحل خلیج را تخت تأثیر قرار داد. مجموع ذخایر راهبردی نفت خام تا 29 ژوئیه به تقریبا 235 میلیون بشکه در روز رسید. تغییر روال عرضه نفت خام شیرین، عرضه داخلی گریدهای کم گوگرد را افزایش داده و به کاهش بهای WTI در پایانه ماژلان شرقی در هوستون منجر شده است.

اخبار قیمت نفت/ آرگوس

تقاضای اروپا برای مازاد نفت خام سبک امریکا پس از بازگشت لیبی به سطح تولید قبل از محاصره، پس از حذف فورس ماژور از میادین نفتی و پایانه ها در اواسط ژوئیه کاهش یافته است. بازگشت عرضه لیبی بر سود WTI بارگیری شده در سپتامبر تأثیر گذاشته و قیمت های صادراتی ایالات متحده را تحت فشار قرار داده است.

نفتای روسیه

محموله های نفتای روسیه به دنبال کاهش علاقه خریداران در شرق آسیا، با افزایش روزافزون برای اهداف ترکیبی به سنگاپور می روند. تقاضا برای نفتای روسیه پس از تهاجم نظامی مسکو به اوکراین در این منطقه به شدت کاهش یافته است. کره جنوبی که قبلا یکی از خریداران کلیدی نفتای روسیه بود، به دلیل حساسیت های سیاسی و مشکلات اعتباری از خرید محصولات روسی اجتناب کرده است. اما با این وجود، یک خروجی در سنگاپور ایجاد شده است که این محموله ها را می توان با بنزین اکتان بالا و سایر ترکیبات مخلوط کرد تا بنزین استاندارد تولید شود.

براساس داده های شرکت تحلیلی نفت ورتکسا، حدود 20.000 بشکه در روز نفتای روسیه از ژانویه تا سپتامبر برای سنگاپور رزرو شده است که تقریبا چهار برابر بیشتر از مدت مشابه در سال 2021 است. انحراف مسیر عرضه پس از آن صورت گرفت که حاشیه های بنزین آسیا-اقیانوسیه به دلیل بی ثباتی عرضه و تقاضا به بالاترین حد خود یعنی 38 دلار در هر بشکه در 22 ژوئن رسید، اگرچه از آن زمان تاکنون به شدت کاهش داشته است.

اسپرد بنزین و نفتای سنگاپور به بالاترین حد خود رسید و در ژوئن از 70 دلار در هر بشکه گذشت. به گفته فعالان بازار، انتقال محموله از روسیه با توجه به نرخ بالای حمل و نقل فعلی ممکن است سود زیادی نداشته باشد. اما نفتای روسی به دلیل تقاضای کم با تخفیف های بالا نسبت به محموله های غیرروسی داد و ستد می شود. بنابراین، بلندرها ممکن است بتوانند از این روش تجاری بهره کافی را ببرند.

لینک منبع مقاله