اینکوترمز چیست؟

اینکوترمز یا اصطلاحات تجاری بین‌المللی (International Commercial Terms) شامل مجموعه‌ی از پیش تعریف شده‌ای از اصطلاحات تجاری است که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی در رابطه با قوانین تجاری بین‌المللی منتشر می‌شود. از این اصطلاحات به شکل گسترده در تراکنش‌ها و معاملات تجارت بین‌المللی استفاده شده و استفاده از آنها توسط نمایندگان تجاری، دادگاه‌ها، و همچنین وکلای بین‌المللی تشویق می‌شود.

قواعد و قوانین اینکوترمز

به طور کلی، قواعد اینکوترمز شامل مباحث زیر می‌باشند:

• حدود مسئولیت طرفین را تعیین می‌کنند.
• هزینه‌های هر دو طرف قرارداد را تعیین می‌کنند.
• ریسک‌های محتمل تجاری موجود بین خریدار و فروشنده را مشخص می‌نمایند.
• از بروز اختلافات ناشی از تفسیر نادرست اصطلاحات بکار رفته در قراردادهای تجاری جلوگیری می‌نمایند.

به عبارت دیگر، قواعد اینکوترمز وارد رشته‌های مختلفی از بازرگانی از قبیل حمل کالا، ترخیص کالا، صادرات، واردات، تعیین مسئولیت پرداخت و تعیین ریسک حمل و نقل کالا در مراحل مختلف انتقال کالا شده‌اند.

نکات مهم در خصوص استفاده از قواعد اینکوترمز

• در خصوص انواع قواعد اینکوترمز اطلاع کامل داشته باشید. این قواعد در کلیه قراردادهای صادرات و واردات در سراسر جهان گنجانیده شده و بخشی ضروری از تجارت خارجی محسوب می‌شود.
• حتما از قبل قاعده اینکوترمز انتخاب شده را مشخص کنید. برای مثال شاید شما قصد داشته باشید که از قاعده CIF استفاده کنید.
• نام مکان و بندری که در آنجا کالا را به خریدار تحویل می دهید، را ذکر کنید.

برای مطالعه انواع صادرات کلیک کنید.

 اصطلاحات مهم در اینکوترمز

Ex Works (EXW)

فروشنده کالا را در مکانی مثل انبار، کارخانه و … در اختیار خریدار می‌گذارد تا مرحله حمل و نقل آن انجام شود. در واقع در این فرایند خریدار هیچ نظر و مسئولیتی در رابطه با شیوه حمل و نقل، محل دقیق تحویل، ریسک‌های احتمالی در هنگام بارگیری، تخلیه بار و تشریفات گمرکی ندارد و در واقع پس از تحویل بار هیچ خطری وی را تهدید نمی‌کند. به طور کلی می‌توان گفت این قانون حداکثر تعهد را بر عهده خریدار و حداقل تعهد را بر عهده فروشنده قرار می‌دهد. EXW به این معنی است که خریدار خطرات ناشی از رساندن کالا به مقصد نهایی را متحمل می‌شود.

Free Carrier (FCA)

فروشنده کالا را در مکانی مثل انبار، کارخانه و … به اولین حامل (حامل می‌تواند خود خریدار یا شخص منتخب وی باشد) می‌سپارد و زمانی که خریدار تمام هزینه‌ها را بر عهده گرفت و کالا به اولین حامل تحویل داده شد، ریسک به طور کلی از بین می‌رود. براساس این قانون در واقع اگر در هنگام بارگیری اتفاقی بیوفتد، فروشنده مقصر است در غیر این صورت هیچ مسئولیتی بر گردن فروشنده نخواهد بود.

Carriage Paid to (CPT)

در این قانون کالا تا مبدا اصلی (مثلا رساندن محموله به فرودگاه یا بندر مورد نظر) که از سمت خریدار مشخص شده است، رسانده می‌شود و تا به اینجا تمام هزینه‌ها و مسئولیت‌ها برعهده شخص فروشنده است. اما پس از تحویل، دیگر فروشنده هیچ مسئولیتی در قبال خسارات احتمالی به وجود آمده و حتی رسیدن یا نرسیدن محموله به مقصد نخواهد داشت و تمامی هزینه‌های پرداختی پس از تحویل بر عهده خریدار است.

Carriage and Isurance Paid to (CIP)

این اصطلاح کاملاً شبیه به عبارت CPT که در قسمت قبل به آن پرداختیم می‌باشد، یعنی کالا تا مبدا اصلی رسانده می‌شود و تا به اینجا تمام هزینه‌ها و مسئولیت‌ها برعهده فروشنده است. اما پس از تحویل خریدار باید متوجه تمام مسئولیت‌ها و هزینه‌ها شود. تفاوت CIP و CPT در این است که فروشنده باید هنگام بارگیری کالا را بیمه کند تا در صورت بروز هر گونه خسارت بیمه این هزینه‌ها را بپردازد.

Delivered at Place Unloaded (DPU)

این مفهوم به این معنا است که فروشنده به محض تحویل بار به شخص خریدار در یک محل مشخص شده مثل بندر یا فرودگاه تمامی مسئولیت‌ها و هزینه‌ها را بر دوش او می‌گذارد.
در واقع تمام هزینه‌ها و مسئولیت‌ها در رابطه با بسته بندی، بارگیری، تشریفات قانونی لازم در کشور صادر کننده، ترخیص کالا از گمرک در کشور واردکننده، مجوز واردات، اسناد مورد نیاز گمرک و کلیه حقوق و عوارض گمرکی بر عهده فروشنده خواهد بود. اما در هنگام تخلیه بار چنانچه خطری کالا را تهدید کند، هزینه‌ها و مسئولیت در این قسمت بر عهده خریدار است.

Delivered at Place (DAP)

این اصطلاح نیز دقیقا مثل اصطلاح قبلی تمام هزینه‌ها از بسته بندی، بارگیری، تشریفات قانونی لازم در کشور صادر کننده گرفته تا ترخیص کالا از گمرک در کشور واردکننده، مجوز واردات، اسناد مورد نیاز گمرک و کلیه حقوق و عوارض گمرکی بر عهده فروشنده است. اما با این تفاوت که در DPU مقصد نهایی کالا و مقصد تخلیه بار یکی نیست اما در DAP کالا دقیقا در مقصد نهایی تخلیه خواهد شد.

Delivered Duty Paid (DDP)

فروشنده مسئول تحویل کالا به محل مشخص شده در کشور خریدار است و کلیه هزینه‌ها را برای رساندن کالا به مقصد می‌پردازد اما هیچ مسئولیتی در قبال تخلیه بار ندارد. این قانون حداکثر تعهدات را بر عهده فروشنده و حداقل تعهدات را بر عهده خریدار قرار می‌دهد. تا زمان تحویل کالا در مقصد، هیچ گونه خطر یا مسئولیتی به عهده خریدار نیست.
مهمترین نکته در مورد شرایط DDP این است که فروشنده مسئول ترخیص کالا از گمرک در کشور خریدار و همچنین پرداخت عوارض و مالیات و اخذ مجوزها و مراحل قانونی لازم از مقامات آن کشور است. شرایط DDP می‌تواند خطری بسیار بزرگ هم از نظر تأخیر و هم از نظر هزینه‌های اضافی پیش بینی نشده برای فروشنده باشد بنابراین باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد.

اهداف اینکوترمز

هدف اینکوترمز ارائه تفسیر مشترک برای اصطلاحات مختلف تجاری‌، که در تجارت بین المللی مورد استفاده قرار می‌گیرند، است. در تجارت بین‌الملل، احزاب از ملل مختلفی هستند و شیوه های گوناگونی برای تجارت خود در نظر گرفته‌اند. در صورتی که هر کشوری بخواهد طبق اصطلاحات خود عمل کند موجب اختلافاتی می‌شود.
برای حل این مشکل اتاق بازرگانی بین‌المللی، اینکوترمز را توسعه داده و تغییراتی را در شیوه بازرگانی به وجود آورده است، مانند اینکوترمز ۲۰۲۰.

در این مقاله شما با اصطلاحات اینکوترمز 2020 آشنا شدید، همچنین امیدواریم که اطلاعات کافی را در اختیار شما قرار داده باشیم. در صورت نیاز به مشاوره در مورد اصطلاحات اینکوترمز و یا دیگر موارد تجارت بین الملل با کارشناسان ما در GTG تماس بگیرید.

اصلی ترین تغییرات در اینکوترمز ۲۰۲۰

اتاق بازرگانی بین المللی ( ICC ) مجموعه‌ای از اصطلاحات اینکوترمز را منتشر کرد، که به طور رسمی با اصطلاحات بین المللی بازرگانی شناخته می‌شود. اینکوترمز که در سطح جهانی به رسمیت شناخته شده است، تعهدات خریداران و فروشندگان را روشن می‌کند و از سردرگمی در قراردادهای بازرگانی بین المللی جلوگیری می‌کند. دو طرف درگیر در تجارت داخلی و بین المللی معمولا از این اصطلاحات برای کمک به درک یکدیگر و تبیین دقیق شرایط تجاری خود استفاده می‌کنند.

تفاوت اینکوترمز ۲۰۲۰ و اینکوترمز ۲۰۱۰

1. تغییر تحویل در ترمینال (DAT) به تحویل در محل تخلیه شده (DPU) در اینکوترمز 2020 و بدین معنی است که کالا در مقصد مورد نظر می‌تواند تحویل داده شود و الزام به تحویل بار در یک ترمینال نیست.
2. در اینکوترمز 2020 برای قانون CIP (تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد) سطح پوشش کلاس A در نظر گرفته شده است ولی در اینکوترمز 2010 برای همین قانون سطح پوشش کلاس C در نظر گرفته شده که پایین‌تر است.
3. اینکوترمز 2020 بر اساس FCA (تحویل کالا به حمل‌کننده در مبدا) در رابطه با صدور بارنامه با درج عبارت On Board به فروشنده کمک می‌کند. با موافقت طرفین معامله و در صورت نیاز، قبض بارگیری برای فروشنده توسط خریدار صادر می‌شود.
4. با استفاده از قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ فروشنده یا خریدار می‌تواند کالا را با استفاده از وسایل نقلیه خود حمل کند.

مراحل اینکوترمز

مراحل مبادله بازرگانی بین المللی:

1. ابتدا کالای موضوع معامله از کشور مبدأ حمل می‌شود.
2. به مرز و گمرک مبدا می‌رسد.
3. روی وسیله حمل اصلی بارگیری شده و حمل و نقل بین‌المللی انجام می‌شود.
4. کالا به مرز و گمرک کشور مقصد می‌رسد.
5. کالا ترخیص وارداتی می‌شود.
6. تا انبار خریدار در داخل کشور حمل می‌شود.