آفریقای شمالی مشتری جدید دیزل روسیه پس از تحریم های اروپا

مشتری جدید دیزل روسیه; اختصاصی بازار نفت گاز پتروشیمی:

پس از ممنوعیت اتحادیه اروپا، کشورهای شمال آفریقا سوخت روسیه را به میزان قابل توجهی خریداری می کنند. کشورهای آفریقایی حاشیه مدیترانه و همین طور ترکیه، حتی قبل از اعمال محدودیت های اروپا نیز سوخت بیشتری را از روسیه وارد می کردند.

پس از اعمال تحریم های اتحادیه اروپا بر واردات سوخت روسیه در اوایل فوریه، شمال آفریقا به یکی از مراکز اصلی صادرات گازوئیل و سایر محصولات نفتی روسیه تبدیل شده است.

تحلیلگران معتقدند صادرات مجدد برخی از این محصولات به اروپا در حال شکل گیری است اما اگر این پیش بینی درست هم باشد، تعیین منشأ واقعی محموله ای که با سایر محصولات ترکیب شده است دشوار خواهد بود و اتحادیه اروپا ممکن است برای حذف هر بشکه نفت احتمالی روسیه از بازار خود، با توجه به جابجایی بزرگ در تجارت جهانی نفت و هدف کشورهای غربی برای مجازات پوتین و حفظ جریان نفت او در سراسر جهان، چندان سخت گیر نباشد.

اتحادیه اروپا از 5 فوریه واردات محصولات نفتی پالایشی روسیه و حدود یک میلیون بشکه در روز گازوئیل، نفتا و سایر سوخت های روسی از طریق دریا را ممنوع کرد. با این حال، اگر مسکو بخواهد همچنان به فروش این محصولات ادامه دهد، باید بازار جایگزینی برای آنها پیدا کند. در صورتی که تجارت سوخت روسیه از طریق شرکت های بیمه غربی انجام شود، جریان سوخت روسیه به کشورهای ثالث نیز با سقف قیمتی مشابه با سقف قیمت نفت خام روسیه تنظیم می شود.

سقف قیمت گازوئیل روسیه 100 دلار در هر بشکه است در حالی که سقف فرآورده های نفتی ارزان قیمت 45 دلار در هر بشکه تعیین شده است.

با نظر به اینکه اتحادیه اروپا پس از اعمال ممنوعیت واردات گازوئیل روسیه و سایر سوخت‌ ها، به عرضه جایگزین روی آورده است، واردات اروپا از خاورمیانه و آسیا در ماه جاری به بالاترین میزان در هفت سال گذشته رسیده است.

همزمان، جریان فرآورده های نفتی روسیه به شمال آفریقا رو به افزایش است به طوری که مراکش در ژانویه شاهد واردات 2 میلیون بشکه گازوئیل روسیه بود که این میزان در کل سال 2021 تنها 600000 بشکه بود. در تونس نیز اگرچه واردات تا قبل از حمله روسیه به اوکراین رشد بسیار اندکی داشت، اما در حال حاضر شاهد افزایش واردات فرآورده های نفتی روسیه از 2.8 میلیون بشکه در ژانویه به 3.1 میلیون بشکه در فوریه بوده است.

به گفته تحلیلگران، این کشورها پتانسیل مصرف تمام محصولات نفتی روسیه را ندارند و شمال آفریقا نیز فرآیند پالایشی خود را تقویت نخواهد کرد. بنابراین، این یک توضیح قابل قبول برای جهش واردات سوخت روسیه پس از ترکیب با محصولات غیر روسی به کشورهای دیگر از جمله اروپا به جای می گذارد.

ویکتور کاتونا، تحلیلگر ارشد نفت کپلر به وال استریت گفت: بازار جهانی شاهد رنسانس در پالایشگاه غربی نیست و تنها بخشی از محصولات نفتی روسیه به اروپا صادر خواهد شد.

یوانیس پاپادمیتریو، تحلیلگر ارشد حمل و نقل ورتکسا در تحلیلی نوشت: در حال حاضر 87 کشتی حامل گازوئیل روسی روی آب شناور هستند که از این تعداد، 63 کشتی حامل 18 میلیون بشکه به مقصدهای غیر اروپایی/غیر مدیترانه ای یا ایستگاه های بین راهی مدیترانه یا اسکله های انتقال کشتی به کشتی (STS) هستند.

مقصد نهایی بقیه کشتی ها شمال آفریقا و تا حد زیادی ترکیه است که از آب گل آلود ماهی گرفته است و ناآرامی روسیه و اوکراین را بهترین فرصت برای خرید نفت و گاز روسیه می داند.

به گفته پاپادمیتریو، تحلیلگران و ناظران بازار اکنون باید ببینند که چقدر طول می کشد تا محموله های STS به مقصد نهایی خود برسند و آیا تاخیرهای احتمالی لجستیکی می تواند سرعت صادرات محصولات نفتی روسیه را تهدید کند یا خیر.

منبع: اویل پرایس