چین به دنبال دستیابی به منابع گاز پایدار است

چین به دنبال دستیابی به منابع گاز پایدار است

منابع گاز پایدار

قزاقستان اخیراً پیشنهاد ساخت یک خط لوله گاز بین‌المللی جدید به روسیه را داده است که از خاک قزاقستان می‌گذرد و به چین متصل می‌شود. این پروژه به عنوان یک نیاز حیاتی در تحویل منابع گاز طبیعی به مناطق شرقی قزاقستان ظاهر شده است. تصمیم نهایی در مورد پروژه قرار است تا اول ماه مه گرفته شود.

به طور کلی، خط لوله پیشنهادی قرار است به سریع‌ترین و کوتاه‌ترین راه برای انتقال گاز روسیه به چین از طریق مناطق شرقی قزاقستان تبدیل شود، اگرچه جزئیات دقیقی هنوز منتشر نشده است. پیش از این، در ماه مه 2022، وزارت انرژی قزاقستان و گازپروم روسیه در مورد گازی‌ سازی مناطق شرقی و شمالی قزاقستان مذاکره و توافق کردند که تلاش‌ها را برای رسیدگی به حیاتی‌ترین جنبه‌های همکاری افزایش دهند.

علاوه بر این، ماگزوم میرزاگالیف، وزیر انرژی سابق قزاقستان، در اکتبر 2021، پیشنهاد کرد که روسیه باید گاز قزاقستان را با شرایطی که برای دو طرف سودمند است، تامین کند. در حقیقت، مسکو بر تغییر مسیر خود به سمت شرق به سمت بازارهای انرژی آسیایی در نتیجه تحریم های غرب تاکید کرده است.

در سال 2022، صادرات گاز روسیه 25 درصد کاهش یافت. با این حال، چین مقادیر بی‌سابقه‌ای از گاز روسیه را از طریق خط لوله Power of Siberia دریافت کرد.

چین پس از آمریکا و روسیه سومین مصرف کننده گاز طبیعی در جهان است. با این وجود، استرالیا برای سال‌ها بزرگترین تامین‌کننده گاز طبیعی مایع چین بوده است. با این حال، اخیراً چین جستجو برای منابع دیگر تامین گاز پایدار را آغاز کرده است. در این راستا، ذخایر گاز روسیه برای پکن بسیار مهم است و با از دست دادن نیمی از بازار اروپا، مسکو به شدت علاقه مند به گسترش سهم خود از بازار انرژی چین است.

با این حال، روابط بین این سه کشور باید در زمینه وسیع تری مورد توجه قرار گیرد، زیرا قزاقستان در مرکز کریدورهای ترانزیت و انرژی کلیدی است که آسیا و اروپا را به هم متصل می کند. به نوعی، این رابطه کمی گسسته است.

به عنوان مثال، از زمان شروع جنگ همه جانبه خود علیه اوکراین، روسیه مقدار نفت قزاقستان را که مایل است از طریق خاک روسیه منتقل کند، کاهش داده است و سال گذشته، تحت سیاست «صفر کووید»، چین مرز خود با قزاقستان را بست که تأثیر منفی بر درآمد تجاری و اقتصاد قزاقستان داشت .

منابع انرژی قزاقستان

علیرغم تحولات منطقه ای اخیر، قزاقستان برای نیازهای اقتصادی خود کاملاً به روسیه متکی است. بر اساس گزارش بانک توسعه اوراسیا، طی پنج سال گذشته، سرمایه گذاری مستقیم خارجی روسیه در قزاقستان تقریباً 11.2 میلیارد دلار بوده است.

علاوه بر این، میلیون ها شهروند از آسیای مرکزی، از جمله قزاقستان به عنوان مهاجر کارگری در روسیه کار می کنند و درآمد خود را به خانه می فرستند و این تامین مالی وزن مشخصی در بودجه کشورهای آسیای مرکزی دارد.

علاوه بر این، منابع انرژی قزاقستان به طور فعال از طریق روسیه به اروپا منتقل می شود. قزاقستان نفت خود را عمدتاً از طریق خطوط لوله از روسیه به بازارهای جهانی منتقل می کند.

در مجموع، سالانه حدود 76 درصد از نفت قزاقستان به اروپا ارسال می شود که برای تامین نیازهای انرژی اروپا حیاتی بوده است. در بیانیه های رسمی، آستانه اشاره کرده است که مشارکت در ابتکارات تحت رهبری روسیه تنها در صورتی امکان پذیر است که منافع و حاکمیت قزاقستان رعایت شود.

در سال های اخیر، قزاقستان به سرمایه گذاری مورد علاقه چین در آسیای مرکزی تبدیل شده است. در 15 سال گذشته، چین حدود 30 میلیارد دلار در اقتصاد قزاقستان سرمایه گذاری کرده است. برخی از کارشناسان مستقل پیشنهاد می کنند که این تعداد ممکن است دو برابر بیشتر باشد.

در حال حاضر بدهی قزاقستان به چین 16 درصد تولید ناخالص داخلی است که نشان دهنده روند کلی کشورهای آسیای مرکزی در بدهی های قابل توجه به پکن است.

روابط بین قزاقستان و چین واقعاً با اعلام طرح کمربند و جاده پکن با تأکید بر توسعه صنعتی و همچنین سرمایه گذاری زیرساخت های ترانزیت و انرژی در آسیای مرکزی تقویت شد. به نوبه خود، چین 16 درصد نفت خود را از قزاقستان خریداری می کند .

علاوه بر این، تا حد زیادی به لطف ترمینال مشترک واقع در بندر لیانیانگانگ چین، تعداد کانتینرهایی که از چین به قزاقستان و بیشتر به روسیه، اروپا و آسیای مرکزی حمل می شوند در حال افزایش است.

انتظار می‌رود این افزایش، احیای تجارت بین‌المللی در منطقه را تحریک کند و فرصت‌های ترانزیت و لجستیک جدیدی را برای آستانه ایجاد کند. علاوه بر این، چین بزرگترین شریک تجاری قزاقستان است. بین سال‌های 1993 تا 2022، گردش تجاری بین دو کشور 70 برابر افزایش یافت.

یکی از علایق ویژه پکن برای توسعه و ثبات در قزاقستان مربوط به اداره منطقه خود مختار سین کیانگ اویغور است، زیرا قزاقستان مرز طولانی با این منطقه دارد. در سال های اخیر، روابط روسیه و چین به سطح مشارکت استراتژیک رسیده است. با این حال، هر دو اکنون در حال رقابت برای نفوذ در آسیای مرکزی هستند، زیرا منافع آنها در منطقه کاملاً منطبق نیست.

از نقطه نظر اقتصادی، روسیه علاقه مند به تولید و حمل و نقل هیدروکربن در قزاقستان است. با این حال، افزایش برنامه های اقتصادی چین در قزاقستان کاهش نفوذ روسیه در منطقه را تسریع کرده است.

افزایش صادرات گاز روسیه به چین

برتری اقتصادی پکن در برابر روسیه عامل اصلی افزایش نفوذ آن است. بر اساس ادعاهای مطرح شده در محافل کارشناسی، پکن که سال هاست در آسیای مرکزی به طور مخفیانه با مسکو رقابت می کند، اکنون در تلاش است روسیه را از منطقه بیرون راند و تا حدودی نیز موفق شده است.

بنابراین، در حالی که به طور کلی، مسیرهای جدید برای ترانزیت منابع انرژی به نفع مشترک روسیه، چین و قزاقستان است، تعیین جزئیات می تواند پیچیده شود. از آنجا که قبل از تجاوز همه جانبه روسیه به اوکراین، قزاقستان قبلاً در مورد پروژه های خط لوله گاز جدید برای گازی سازی مناطق دورافتاده خود بحث می کرد و در حالی که چشم انداز تبدیل شدن به هاب گازی بین روسیه و چین برای آستانه بسیار جذاب است، پروژه خط لوله جدید با هدف کمک به روسیه برای دور زدن تحریم ها نیست.

در حالی که هنوز جزئیات فنی برای پروژه خط لوله باید نهایی شود، از قبل مشخص است که برای تکمیل آن به میلیاردها دلار نیاز است. و با تحریم های غرب که بر چین و روسیه تأثیر می گذارد، زاویه تأمین مالی ممکن است دشوار شود.

بنابراین، در مواجهه با این پیچیدگی‌ها، بعید است که روسیه و قزاقستان پروژه پیشنهادی را به زودی اجرا کنند و در حالی که وام گرفتن از پکن می تواند یک گزینه باشد، آستانه ممکن است بخواهد از این امر اجتناب کند زیرا این امر وابستگی قزاقستان به چین را بیشتر می کند. بنابراین، قزاقستان ممکن است به دنبال همکاری و بودجه برای بهبود زیرساخت های انرژی و ترانزیت خود در جای دیگری شاید به سمت غرب باشد.

اختصاصی بازار نفت گاز پتروشیمی

منبع: اویل پرایس

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *