معایب پلیمرها چیست؟

معایب پلیمرها چیست؟ صنعت پلیمر به شدت به مواد فسیلی وابسته است که به مصرف منابع طبیعی کمک می کند و باعث انتشار کربن بالا می شود. ساخت پلیمرها به مقادیر زیادی انرژی نیاز دارد و این می تواند منجر به انتشار کربن بالا و تأثیر بر آب و هوا شود. برخی از پلیمرها می توانند قابل اشتعال باشند که آنها را در شرایط آتش سوزی خطرناک می کند.

پلیمر چیست؟

پلیمرها یا مواد پلاستیکی، موادی هستند که از مولکول‌های بزرگ تشکیل شده‌اند و به صورت پلیمری با یکدیگر به‌هم پیوند می‌خورند. این مولکول‌های بزرگ که به عنوان مونومر شناخته می‌شوند، از تعداد زیادی یکسان یا مختلفی از واحدهای ساده‌تر تشکیل شده‌اند.

پلیمرها مهمترین نوع مواد پلاستیکی هستند که در صنایع مختلف از جمله بسته‌بندی، صنایع خودروسازی، الکترونیک، پزشکی و غیره به کار می‌روند. ویژگی‌های مهم پلیمرها شامل سبکی، مقاومت، انعطاف‌پذیری و قابلیت شکل‌گیری آن‌ها است. همچنین، برخی پلیمرها به صورت طبیعی در بدن بعضی از حیوانات و گیاهان وجود دارند.

محصولات پلیمری طبیعی

محصولات پلیمری واقعی به ندرت در بازار یافت می شوند، و در واقع، هنگام بازاریابی یک محصول، پلیمر و پلاستیک می توانند به جای یکدیگر استفاده شوند. پلیمرها زنجیره ای طولانی از مولکول ها هستند که می توانند طبیعت بیولوژیکی یا معدنی داشته باشند.

بنابراین، می توان اصطلاح پلیمر را برای چیزهای مختلف به کار برد. به عنوان مثال می توان به پلیمرهای مبتنی بر باکلیت و الیاف مصنوعی معروف به ابریشم مصنوعی اشاره کرد.

معایب پلیمرها

معایب پلیمرها چیست؟ استفاده گسترده از پلیمرها در صنایع مختلف چندین جنبه منفی دارد. اگر پلیمرها به درستی دفع نشوند، می توانند محیط زیست را آلوده کنند. این موضوع ممکن است منجر به آلودگی زمین، آب های زیرزمینی و اقیانوس ها شود.

برخی از پلیمرها بسیار آهسته تجزیه می شوند که باعث می شود برای مدت طولانی در محیط باقی بمانند و می تواند منجر به تجمع در اکوسیستم شود. برخی از پلیمرها هنگام تجزیه می توانند سمی باشند و مواد شیمیایی سمی که برای ساختن پلیمرها استفاده می شوند می توانند به محیط نشت کنند.

معایب پلیمرها چیست؟

باید هنگام استفاده از پلیمرها، توسعه راه حل هایی برای کاهش تأثیر منفی آنها بر محیط زیست و سلامت عمومی در نظر گرفته شود. برخی از معایب بالقوه برای استفاده گسترده از پلیمرها وجود دارد، از جمله:

1. اثرات زیست محیطی

پلیمرها زیست تخریب پذیر نیستند و بنابراین می توانند باعث آلودگی محیط زیست و آسیب به حیات وحش شوند.

2. قابلیت اطمینان در مواد خام

تولید پلیمر مستلزم استفاده از مواد اولیه خاص مانند نفت است که ممکن است در طول زمان تخلیه شود.

3. انتشار احتمالی شیمیایی

تولید پلیمر ممکن است حاوی برخی مواد شیمیایی مضر باشد که در صورت انتشار در محیط می تواند بر سلامت عمومی تأثیر بگذارد.

4. پایداری حرارتی

پلیمرها معمولاً در برابر حرارت مقاوم نیستند و می توانند در دماهای بالا تجزیه و تجزیه شوند.

5. سختی مواد

پلیمرها به راحتی خم نمی شوند و شکل نمی گیرند و به همین دلیل شکل گیری آنها به روش های سنتی دشوار است.

6. هزینه تولید

تولید پلیمرها می تواند گران باشد، به خصوص اگر از مواد خام کمیاب یا گران قیمت استفاده کنند.

7- قابلیت تغییر شکل

برخی از پلیمرها می توانند تحت تأثیر گرما، اشعه ماوراء بنفش و سایر عوامل خارجی قرار گیرند که می تواند منجر به تغییر شکل و بدتر شدن کیفیت شود.

مفاهیم مرتبط با شیمی پلیمر

در مورد پلیمرها با مفاهیمی مانند خواص فیزیکی و مکانیکی، مکانیسم پلیمریزاسیون و فرآوری پلیمر مواجه هستیم. مفاهیم شیمی پلیمر جنبه های مختلفی را شامل می شود، از جمله:

1. خواص فیزیکی و مکانیکی

این مفاهیم شامل خواص فیزیکی پلیمرها مانند چگالی، خمش پذیری، شفافیت، هدایت حرارتی و الکتریکی است. همچنین شامل خواص مکانیکی پلیمرها مانند استحکام، سختی، انعطاف پذیری و تحمل شکست می باشد.

2. مکانیسم پلیمریزاسیون

این مفاهیم شامل فرآیندهای شیمیایی تشکیل پلیمر و شامل مکانیسم پلیمریزاسیون رادیکال، کاتیونی و آنیونی است.

3. پردازش پلیمر

این مفاهیم شامل فرآیندهای مورد نیاز برای تولید محصولات ساخته شده از پلیمرها، از جمله تزریق، قالب‌گیری، قالب‌گیری و قالب‌گیری است.

مفاهیم شیمی پلیمر در صنایع مختلفی مانند پلاستیک، لاستیک، الیاف، رنگ، لاک و چسب کاربرد دارند.

استفاده از مخلوط پلیمری

از مخلوط های پلیمری برای بهبود خواص و کنترل خواص فیزیکی و مکانیکی محصولات ساخته شده از پلیمرها استفاده می شود. این مخلوط ها ممکن است شامل افزودن تثبیت کننده ها، پرکننده ها، مواد تقویت کننده و عوامل رنگی باشد.

جایگزینی برای استفاده از پلیمرها

هنگام انتخاب یک جایگزین مناسب برای استفاده گسترده از پلیمرها باید عوامل بسیاری از جمله هزینه، در دسترس بودن، زیست تخریب پذیری و سازگاری با محیط زیست در نظر گرفته شود. جایگزین های بالقوه زیادی برای استفاده گسترده از پلیمرها وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از:

1. بیومواد

به جای پلیمرها از مواد زیستی تجدیدپذیر مانند چوب، خمیر کاغذ، یونجه، خاک اره، بامبو و سایر الیاف گیاهی استفاده می شود. این مواد به سرعت تخریب می شوند و سازگارتر با محیط زیست در نظر گرفته می شوند.

2. بازیافت

پلیمرها را می توان برای تولید مواد جدید به جای دور ریختن بازیافت کرد. از این مواد می توان در صنایع مختلفی مانند اسباب بازی، مبلمان و بسته بندی استفاده کرد.

3. تجزیه بیومواد

مواد زیست تخریب پذیر جایگزین بالقوه ای برای پلیمرها هستند، زیرا در طبیعت به سرعت تجزیه می شوند و در بسته بندی ها و کیسه ها استفاده می شوند.

4. شیشه و فلز

در برخی کاربردها مانند ساخت بطری، ظروف و ظروف می توان از شیشه و فلزات به جای پلیمرها استفاده کرد.

5. صنعت کاغذ

کاغذ می تواند به عنوان جایگزینی برای پلیمرها در برخی کاربردها مانند ساخت کیسه و بسته بندی استفاده شود.

6. الیاف طبیعی

الیاف طبیعی مانند پنبه، کتان و پشم را می توان به عنوان مواد جایگزین برای پلیمرها در برخی کاربردها مانند لباس و مبلمان استفاده کرد.

کاهش مصرف پلیمرها

کاهش مصرف پلیمرها برای حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی محیطی بسیار مهم است. بازیافت پلیمرها می‌تواند به کاهش مصرف پلیمرها و حفظ محیط زیست کمک کند. بازیافت پلیمرها به معنای جمع‌آوری، پردازش و بازیافت مواد پلاستیکی است. آموزش و افزایش آگاهی افراد از ضرورت کاهش مصرف پلیمرها و تأثیرات منفی آن‌ها بر محیط زیست می‌تواند به کاهش مصرف پلیمرها کمک کند.

استفاده از جایگزین‌های قابل تجدید

به جای استفاده از پلیمرهای یکبار مصرف، از جایگزین‌های قابل تجدید مانند کاغذ، سفیده خشک، بادکنک یا بطری‌های بازپرداخت‌پذیر استفاده کنید. به جای خرید بسته‌بندی‌های بزرگ، از بسته‌بندی‌های کوچک‌تر استفاده کنید. همچنین، از خرید محصولات با بسته‌بندی زیاد خودداری کنید.

با استفاده از محصولاتی که دارای بیشترین درصد بازیافت ممکن هستند، مصرف خود را کاهش دهید. به عنوان مثال، برای خرید بطری آب، بطری‌های بازپرداخت‌پذیر را انتخاب کنید.

اختصاصی بازار نفت و گاز / پتروشیمی