گوگرد پتروشیمی + چشم انداز آن تا سال 2023

گوگرد پتروشیمی تا سال 2023 را در این مقاله که توسط تیم تحلیلی بازار نفت و گاز تهیه شده مطالعه کنید.

وابستگی تامین گوگرد به نفت و گاز

تولید گوگرد که تحت سلطه پالایش نفت خام و فرآوری گاز است، به عنوان یک محصول جانبی تولید می شود. حدود 4 درصد گوگرد از ماسه های نفتی استخراج می شود؛ به ویژه در غرب کانادا و لهستان. گوگرد بازیافتی به صورت مذاب تولید شده و در برخی از بازارها به فروش می‌رسد اما با این حال، باید در کشتی های مجهز به سیستم گرمایشی، بارج، واگن های ریلی یا کامیون حمل شود. همچنین گوگرد جامد به صورت فله خشک حمل می شود که رایج ترین شکل گوگرد در تجارت جهانی است.

برخلاف بسیاری از کالاهای معاملاتی، گوگرد به وفور تولید می شود؛ به استثنای گوگرد فراش (فرایندی صنعتی برای تولید گوگرد عنصری از منابع طبیعی است) در لهستان، و این امر عدم کشش بازار را به همراه خواهد داشت و از طرفی، تغییر سطح تقاضای گوگرد تاثیری بر عرضه آن نخواهد داشت. جانبی بودن گوگرد روند قیمت گذاری بازار را تحت تأثیر قرار می دهد.

عملکرد اولیه بازاریابان گوگرد، فروش گوگرد است به گونه ای که تاثیری بر تولید نداشته باشد. از این رو، گوگرد را می توان با ضرر فروخت که این ممکن است منجر به ذخیره سازی برخی شرکت ها و عرضه آن با قیمت پایین شود. با این کار، انتظار می رود بتوانند گوگرد را در آینده به قیمت مطلوب تری بفروشند.

تولید گوگرد از پالایش نفت خام

پالایش نفت خام در سال 2021 حدود 47 درصد از تولید جهانی گوگرد را به خود اختصاص داد و انتظار می رود با راه اندازی ظرفیت جدید تولید در آسیا و خاورمیانه، این میزان تا سال 2024 به 50 درصد افزایش یابد. با توجه به این ارزیابی ها، پیش بینی می شود سپس سهم بازار در بلندمدت بین سال های 2036-2030 تا 49 درصد کاهش یابد. هیچ گونه خوراکی برای تولید نفت خام وجود ندارد بلکه دو یا چند مخلوط یا خوراک از نفت خام تشکیل شده اند.

جدول قیمت گوگرد پتروشیمی

مؤسسه نفت امریکا (API) نسبت چگالی نفت خام را با چگالی آب بررسی کرده و مشخص شد که گراویتی نفت خام سبک معمولاً بیشتر از 31؛ نفت خام متوسط بین 22 و 31 API؛ نفت خام سنگین کمتر از 22 API است. به عبارت دیگر، محتوای گوگرد موجود در نفت خام تعیین می کند که آیا گوگرد به عنوان گرید “ترش” یا “شیرین” طبقه بندی شود. گرید شیرین معمولاً در مقایسه با گرید ترش 5 درصد گوگرد کمتری دارد. زمان و مکان استخراج گوگرد از نفت خام به فرآیند پالایش بستگی دارد.

تولید گوگرد پتروشیمی از دیگر منابع

گوگرد عنصری نیز به عنوان یک محصول جانبی از طریق فرآوری گاز تولید می شود. این روش در سال 2021 حدود 48 درصد از تولید جهانی را رقم زد. انتظار می رود افت تولید در کانادا، آمریکا و آلمان به دلیل کاهش منابع گازی و چالش های اقتصادی ادامه یابد اما تغییراتی در حال انجام است تا ظرفیت پردازش گاز ترش در خاورمیانه افزایش یابد که آن هم منجر به افزایش بازیافت گوگرد شده و خسارات وارده در شمال اروپا و امریکا را جبران می کند. گام اولیه در بازیافت گوگرد در تاسیسات فرآوری گاز طبیعی جداسازی سولفید هیدروژن (H2S) از بقیه جریان گاز است.

گاز ترش از یک حلال عبور می کند که در آن محلول است و بقیه جریان نامحلول. پس از جداسازی H2S، از طریق فرایند کلاوس (اصلی ترین فرایند گوگردزدایی در پتروشیمی است که گوگرد عنصری را از هیدروژن سولفید موجود در گاز طبیعی استخراج می کند.) به گوگرد عنصری تبدیل می شود. تولید گوگرد از ماسه های نفتی در سال 2021، 4 درصد از تولید جهانی را تشکیل می دهد.

تولید از این این روش در غرب کانادا و ونزوئلا رایج است. واحدهای گوگردزدایی در این تاسیسات غیرمعمول در صورتی حجم گوگرد بیشتری نسبت به پالایشگاه های عادی تولید می کنند که برای تولید قیر یا نفت خام ارتقا یابند. ناخالصی های گوگرد در مواد اولیه به H2S تبدیل می شوند که می توان گوگرد عنصری را از آن استخراج کرد.

اگرونومیک گوگرد

گوگرد چهارمین ماده غذایی اصلی در گیاه است که یکی از اجزای ضروری آمینو اسیدهای موجود در پروتئین ها محسوب می شود و در مواد شیمیایی گیاهی همچون آنزیم، هورمون و واکنش های ردوکس ترشح می شود. در صورت کمبود گوگرد در گیاه، آمینو اسیدهای حاوی گوگرد موجود در بافت گیاه کاهش می یابند که به نوبه خود بر عملکرد و کیفیت محصول تأثیر منفی می گذارند.

قیمت گوگرد پتروشیمی + چشم انداز آن تا سال 2023

گیاهان از طریق ریشه گوگرد مورد نیاز خود را جذب می کنند، اگر چه مقدار قابل توجهی از گوگرد موجود در اتمسفر ممکن است از طریق روزنه برگ های گیاه جذب شود. در سال های اخیر، علاقه به گوگرد به عنوان یک کود افزایش یافته است؛ اگرچه به موازات آن نگرانی ها از کمبود گوگرد در خاک نیز رو به افزایش است. از دلایل کمبود گوگرد در خاک می توان به افزایش قوانین هوای پاک، استفاده زیاد از کودهای نیتروژن، فسفاته و پتاس اشاره کرد.

نقش گوگرد پتروشیمی در تولید کود

نزدیک به 90 درصد از گوگرد جهانی برای تولید اسید سولفوریک از طریق فرآیند سوزاندن اگزوترمیک (گرمازا) تولید می شود. از اسید سولفوریک برای حمایت از تولید محصولات مختلف پایین دستی استفاده می شود. صنعت تولید کود 66 درصد از مصرف جهانی گوگرد را در سال 2021 شامل می شد. این امر به تولید حجم کمتری از اسید فسفریک، سولفات آمونیوم، سوپر فسفات ساده (SSP) و سولفات پتاس شد.

تولیدکنندگان کود ترجیح می دهند اسید سولفوریک را از مشعل های گوگرد تولید کنند. اسید سولفوریک یک ماده خام کلیدی در تولید اسید فسفریک و محصولات پایین دستی مانند دی آمونیوم فسفات (DAP)، مونوآمونیم فسفات (MAP)، سوپر فسفات تریبل (سه گانه TSP) و NPK های مختلف است. در فرآیند تولید اسید فسفریک، سنگ فسفات با کمک روش “فرایند مرطوب” با اسید سولفریک مخلوط می شود. این روش برای تولید اسید فسفریک، سنگ فسفات را با اسید سولفوریک می شکند.

فرآیند های هیدرومتالورژی

در بخش متالورژی، از اسید سولفوریک برای استخراج مواد معدنی و دی اکسید تیتانیوم از ایلمنیت (منبع اصلی دی اکسید تیتانیوم است که درتولید رنگ، جوهر چاپ، پارچه، پلاستیک و کاغذ استفاده می شود.) و روتایل (یکی از پلی مورف های معدنی TiO₂ است.) استفاده می شود که 4 درصد از مصرف جهانی گوگرد در سال 2014 را به خود اختصاص داده است. انتظار می رود سهم بازار در درازمدت به 5-6 درصد افزایش یابد.

صنعت نیکل بزرگترین مصرف کننده در این میان است و پس از آن مس، اورانیوم و دی اکسید تیتانیوم. لیچینگ (استخراج مایع- جامد) زینک در نامیبیا متوقف می شود و انتظار می رود که لیچینگ نیکل با هدف افزایش تقاضا، رشد قابل توجهی در چشم انداز سرمایه گذاری این صنعت در اندونزی داشته باشد. علت این امر را می توان تقاضای نیکل در بخش مواد باتری دانست که به نوبه خود با افزایش تولید خودروهای الکتریکی تقویت می شود.

تجارت گوگرد پتروشیمی

در حال حاضر با بهبود مصرف این صنعت افزایش یافته است. مصرف اسید سولفوریک در لیچ فلزات در برخی کشورها به دلیل اتمام ذخایر سنگ معدن رو به کاهش است که باعث توقف عملیات می شود. برعکس، کاهش عیار سنگ معدن می تواند از افزایش مصرف اسید سولفوریک حمایت کند زیرا معدن ممکن است به اسید بیشتری در هر تن فلز نیاز داشته باشد.

اسید سولفوریک به عنوان ماده خام یا عامل فرآوری کاربرد گسترده ای دارد. از میزان تولید اسید سولفوریک به عنوان معیار اندازه گیری سطح صنعتی سازی یک کشور استفاده می شود. از جمله کاربردهای آن می توان به صنایع خمیر و کاغذ، لاستیک، پلاستیک و صنایع تصفیه آب اشاره کرد.

بازار گوگرد پتروشیمی در سه ماه پایانی سال

بخش های صنعتی در حال حاضر 17 درصد از تقاضای جهانی گوگرد را تشکیل می دهند و انتظار می رود این میزان تا پایان پیش بینی ما در سال 2023، 18 درصد افزایش یابد. سایر بخش های صنعتی برای تقاضای گوگرد عبارتند از آلکیلاسیون نفتی، متیل متاکریلات، اسید سیتریک، باتری های خودرو، پیکلینگ (یکی از فرایندهای شستشوی شیمیایی است) آهن و فولاد و داروسازی. بیشترین میزان گوگرد در تولید اسید سولفوریک مصرف می شود اما 11 درصد از تقاضای جهانی آن در بخش غیر اسیدی جذب می شود.

تقاضای جهانی گوگرد

تقاضای جهانی گوگرد در سال 2021 در مجموع به 68.1 میلیون تن رسید که نسبت به سال قبل 1.5 میلیون تن افزایش یافته است. پس از شروع بهبودی پس از همه گیری جهانی کووید-19، تقاضا برای گوگرد به شدت در سه کشور مصرف کننده چین، ایالات متحده و مراکش متمرکز شد که تقریباً نیمی از مصرف جهانی را از دهه 2000 به خود اختصاص داده اند. از گوگرد عمدتاً در تولید اسید سولفوریک که یک ماده خام کلیدی پرکاربرد در صنایع است، استفاده می شود.

این 89 درصد از تقاضای جهانی گوگرد را شامل می شود. 11 درصد باقیمانده برای صنایعی است که گوگرد عنصری را به اسید سولفریک تبدیل نمی کنند و ما در تجزیه و تحلیل خود از آنها به عنوان بخش غیر اسیدی یاد می کنیم. برای اکثر بازارهای مصرف کننده اسید سولفوریک، ما به تجزیه و تحلیل صنایعی که در آن مصرف می شود، پرداخته ایم. چشم انداز بلند مدت تقاضای گوگرد به شدت تحت تاثیر تحولات در بخش فسفات های فرآوری شده قرار خواهد گرفت.

تولید اسید فسفریک بر تقاضای گوگردپتروشیمی مسلط است که 59 درصد از بازار جهانی را در سال 2021 تشکیل می دهد. انتظار می رود شاهد رشد این بخش باشیم که در ادامه، منجر به افزایش 6.9 میلیون تنی در سال تا سال 2036 شود که منعکس کننده 58 درصد رشد جهانی بر مبنای خالص است. افزایش ظرفیت اسید فسفریک در خاورمیانه و شمال آفریقا منجر به تغییر الگوهای تجاری در بازارهای کود و مواد خام از جمله گوگرد و اسید سولفوریک خواهد شد.

رشد تقاضای کود توسط جمعیت جهانی و رژیم های غذایی رو به رشد هدایت می شود که به سمت افزایش مصرف گوشت سوق پیدا می کنند. مقدار زمین های زیر کشت نیز افزایش خواهد یافت اما برای تامین غذای مورد نیاز کافی نیستند. برای دستیابی به تولید غذای کافی، کودهای بیشتری برای بهبود کیفیت و عملکرد محصول نهایی لازم است. از طرفی، فشارهای محیطی منجر به ضرورت استفاده موثرتر از کودها می شود، در حالی که پیشرفت های تکنولوژیکی باعث افزایش بازدهی مواد غذایی با کاهش مصرف کود می شود.

تغییرات تکنولوژیک در طول دو تا سه دهه قبل از سال 2007، در یک دوره کاهش قیمت مواد غذایی بلند مدت کاهش یافت اما رونق قیمت ها در سال 2008، همراه با تغییر ادراک از امنیت غذایی، انگیزه ای برای انجام تحقیقات جدید کشاورزی فراهم کرد.

منبع مقاله